ISSN 2084–1418
Wersją pierwotną czasopisma jest wersja papierowa
2012, Nr 2 (3), Lektury (z) przeszłości
Andrzej P. Kowalski
Symbole w historii a historia symboli. O antropologicznej interpretacji faktów historycznych
Pobierz wersję elektroniczną
Słowa kluczowe: antropologia historii, symbolizm, historyczna oraz etnologiczna interpretacja rytuałów, R. Darnton i jego antropologia.
Abstrakt: Artykuł jest poświęcony antropologicznemu oraz historycznemu rozumieniu symbolu. Autor zauważa, iż zarówno antropologia, jak i historia znajdują się w podobnej sytuacji badawczej. Dla antropologa „obcość” i „różnica” w ich sensie kulturowym, są zależne od nieeuropejskiej egzotyki, z kolei dla historyka są one określane poprzez dystans chronologiczny oraz przez miniony typ kultury czy odmienność badanej epoki historycznej.
Interpretacja symboli we wspomnianych naukach humanistycznych jest zazwyczaj prowadzona w oparciu o dwie metody. Pierwsza z nich bazuje na założeniu o uniwersalnym charakterze myślenia symbolicznego, druga zaś traktuje symbol jako kulturowy oraz historyczny artefakt. Bazując na teoriach symbolu w filozofii (G. W. F. Hegel, E. Husserl, L. Blaustein) oraz w antropologii (C.Geertz, V. Turner, D. Sperber) autor twierdzi, że symbol w kulturach nieeuropejskich oraz historycznie odległych etapach kultury europejskiej miał znaczenie pragmatyczne. Symbole nie były znakami czystego myślenia, lecz aspektami codziennej działalności. Jawią się jako przykłady charakterystyczne dla kultur plemiennych, przenoszone następnie do folkloru oraz archaicznych greckich tekstów.
Dyskusja nad symbolizmem jako faktem historycznym jest w artykule objaśniana w oparciu o ustalenia R. Darntona, którego książka pt. Wielka masakra kotów i inne epizody francuskiej historii kulturowej jest przykładem analizy strukturalistycznej. Utrzymana w duchu strukturalistycznym interpretacja, jest rekonstrukcją kulturowej klasyfikacji utworzonej przez rzemieślników-drukarzy w Paryżu w osiemnastym stuleciu. Darnton jako kulturowy tekst przedstawia nam: paremiologię dotyczącą kotów, teatr uliczny, karnawał, lokalne rytuały oraz w ten właśnie tekstualny sposób charakteryzuje masowe zabijanie kotów. Nie wszystkie elementy symboliczne, które powodowały zachowania drukarzy, były przez nich, jako aktorów biorących udział w opisywanych wydarzeniach, rozumiane. Autor artykułu podaje przykłady semiotycznej ewolucji symboli. Znaki zmieniają swoją funkcję: od ich zastosowania do celów magicznych, do symbolizowania istotnych idei. Historyk, podobnie jak antropolog, musi rozpoznać oraz odróżnić te dwie specyfikacje. Dla uczestników minionych wydarzeń, ich kulturowe znaczenia sytuują się niejako ponad znakami, podczas gdy dla historyków oraz antropologów są symbolami, esencją proponowanej przez nich egzegezy oraz interpretacyjnego potwierdzenia.
Informacje o autorze:
KOWALSKI ANDRZEJ P. – filozof, antropolog kultury; profesor w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Gdańskiego.
Prace cytowane Rozwiń
Deacon T.W. 1997. The Symbolic Species. The Co-Evolution of Language and the Brain. New York–London.
Hegel G.W.F. 1964. Wykłady o estetyce. T. 1. Warszawa.
Boas F. 1955. Primitive Art. New York.
Blaustein L. 1931. Przedstawienia schematyczne i symboliczne. Badania z pogranicza psychologji i estetyki. Lwów.
Blaustein L. 1928. Husserlowska nauka o akcie, treści i przedmiocie przedstawienia. Lwów.
Searle J.R. 2005. Intentionality. W New Dictionary of the History of Ideas. T. 3. red. M.C. Horowitz, Th. Gale. Detroit: 1121–1125.
Husserl E. 2008. Przedmioty intencjonalne (1894). W D. Łukasiewicz, Sąd i poznanie w fenomenologii Edmunda Husserla. Bydgoszcz.
Husserl E. 2000. Badania logiczne. T. 2. Badania dotyczące fenomenologii i teorii poznania. Cz. 1. Warszawa.
Schütz A. 2008. Symbol, rzeczywistość i społeczeństwo. W Schütz A. O wielości światów. Szkice z socjologii fenomenologicznej. Kraków.
Waldenfels B. 1989. Rozumienie i porozumienie. Filozofia społeczna Alfreda Schütza. W Fenomenologia i socjologia. Wybór tekstów. Red. Z. Krasnodębski. Warszawa: 235–254.
Donald M. 1991. Origins of the Modern Mind. Three Stages in the Evolution of Culture and Cognition. Cambridge.
Jones E. 1916. The Theory of Symbolism. London.
Segal H. 2003. Marzenie senne, wyobraźnia i sztuka. Kraków.
Ricoeur P. 2008. O interpretacji. Esej o Freudzie. Warszawa.
Hałas E. 2001. Symbole w interakcji. Warszawa.
Ricoeur P. 1986. Symbolika zła. Warszawa.
Obeyeskere G. 1990. The Work of Culture: Symbolic Transformation in Psychoanalysis and Anthropology. Chicago.
Geertz C. 2005. Interpretacja kultur. Wybrane eseje. Kraków.
Kowalski A.P. 1997. Symbol w kulturze archaicznej. Poznań.
Kmita J. 1987. Symbolizowanie jako relacja aksjologiczna oraz jako relacja semantyczna. W Symbol i poznanie. Red. T. Kostyrko. Warszawa: 188–198.
Pałubicka A. 2006. Myślenie w perspektywie poręczności a pojęciowa konstrukcja świata. Bydgoszcz.
Moszyński K. 1967. Kultura ludowa Słowian. T. II. Cz.1. Warszawa.
Struck P.T. 2004. Birth of the Symbol. Ancient Readers at the Limits of Their Texts. Princeton–Oxford.
Prendergast L. 1875. A Complete Concordance to the Iliad of Homer. London.
Hymnoi Homerikoi, czyli Hymny homeryckie. Toruń 2001.
Müri W. 1931. SYMBOLON. Wort- und sachgeschichtliche Studie. Bern.
Haarmann H. 1996. Zeichenkonzeptionen im keltischen Altertum. W Semiotics. Semiotik. A Handbook on the Sign-Theoretic Foundations of Nature and Culture. Ein Handbuch zu den zeichentheoretischen Grundlagen von Natur und Kultur. Red. K. Robering, Th.A. Sebeok. Berlin–New York.
Kowalski A.P. 2001. Myślenie przedfilozoficzne. Studia z filozofii kultury i historii idei. Poznań.
Butcher S.H. 1922. The Poetics of Aristotle. London.
Derksen R. 2008. Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon. Leiden–Boston.
Beowulf. Epos walki tyleż średniowiecznej co i współczesnej. Kraków 2010.
Reichel-Dolmatoff G. 2007. Znak, znaczenie, przekaz. W Estetyka Indian Ameryki Południowej. Red. K. Zajda. Kraków.
Ellis P.B. 1998. Druidzi. Warszawa.
Sychta B. 1969. Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej. T. 3. Wrocław.
Boryś W., Popowska-Taborska H. 1999. Słownik etymologiczny kaszubszczyzny. T. 3. Warszawa.
Turner V. 2006. Las symboli. Aspekty rytuałów u ludu Ndembu. Kraków.
Douglas M. 2004. Symbole naturalne. Rozważania o kosmologii. Kraków.
Turner V. 1975. Revelation and Divination in Ndembu Ritual. London.
Sperber D. 2008. Symbolizm na nowo przemyślany. Kraków.
Augé M. 1982. The Anthropological Circle. Symbol, Funktion, History. Cambridge–Paris.
Girard R. 1991. Kozioł ofiarny. Łódź.
Turner V. 2005. Gry społeczne, pola i metafory. Symboliczne działanie w społeczeństwie. Kraków.
Ortner S.H. 2003. O symbolach kardynalnych. W Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej. Red. M. Kempny, E. Nowicka. Warszawa.
Kowalski A.P. 1994. Metamorfozy jako przejaw najstarszej magicznie praktykowanej formy myślenia. W Szkice z filozofii kultury. Red. A. Pałubicka. Poznań: 11–21.
Dobosz A. 2002. Tożsamość metamorficzna a komunikacja językowa. Poznań.
Darnton R. 1984. The Great Cat Massacre and the Other Episodes in French Cultural History, New York.
Darnton R. 1986. “The Symbolic Element in History”. The Journal of Modern History 58 (1): 228–229.
Twardowski K. 1927. Symbolomania i pragmatofobia. W Rozprawy i artykuły filozoficzne. Lwów: 394–406.
Kowalewski J. 2006. „Antropologizowanie historiografii zachodniej. Przypadek twórczości Roberta Darntona”. Echa Przeszłości 7: 337-342.
Wittgensten L. 2000. Dociekania filozoficzne. Warszawa.
Lévi-Strauss C. 1964. Smutek tropików. Warszawa.
Chartier R. 1985. “Texts, Symbols and Frenchness”. Journal of Modern History 57 (4): 682–695.
Darnton R. 1986. “Symbolic Element in History”. Journal of Modern History 58 (1): 218–234.
Darnton R. 1984. The Great Cat Massacre and Other Episodes of French Cultural History. Nowy Jork.
Laplanche J., Pontalis J.B. 1996. Słownik psychoanalizy. Warszawa.
Contat N. 1980. Anecdotes typographiques [1762]. Oksford.
LaCapra D.. 1985. “Is Everyone a Mentalité Case? Transference and the „Culture” Concept”. W History and Criticism. Ithaca: 71–94.
Starobinski J. 2000. Jean-Jacques Rousseau: Przejrzystość i przeszkoda. Warszawa 2000.
Derrida J. 1999. O gramatologii. Warszawa.
Rousseau J.J. 1962. Nowa Heloiza. Wrocław.