ISSN 2084–1418
Wersją pierwotną czasopisma jest wersja papierowa
2015, Nr (8), Antropologia i historia
Piotr Filipkowski
Historia mówiona jako historia faktyczna albo jak „odantropologizować” opowieści o przeszłości?
Pobierz wersję elektroniczną
Słowa kluczowe: historia mówiona, polska historia współczesna, narracje mistrzowskie, antropologizacja, metodologia i teoria historii
Abstrakt: Historia mówiona, rozumiana nie tylko jako wyróżniona metoda badawcza, lecz także jako swoiście pojęty ruch społeczny, zyskała w Polsce popularność w ciągu ostatnich kilku lat. Po mimo wzrastającej obecności „historii mówionej”, polscy historycy nie podołali do tej pory temu procesowi. Nie uprawomocnili tej metody w ramach historiozoficznego rzemiosła, nie zaproponowali poważnej narracji historycznej, która miała by rzeczywisty wpływ lub znacząco zmieniła dominujący typ interpretacji historycznych niedawnej przeszłości, a nawet odmieniła historiozoficzną praktykę badawczą w ogóle. W artykule próbuję ukazać niewykorzystany do tej pory potencjał historii mówionej, nawet w porównaniu z jej sukcesami, jakie święci w historiografii zachodniej. Wyjaśnienie tego ukrytego potencjału ma dwojaki charakter. Z jednej strony krótko prezentuję bogatą i różnorodną (wieloparadygmatyczną) tradycję historii mówionej na Zachodzie, której nie dzielimy. Z drugiej strony problematyzuję wpływ zwrotu lingwistycznego (jak i kolejny zwrotów) w humanistyce i naukach społecznych na historię mówioną, który miał prowadzić do jej „antropologizacji”, a w konsekwencji uczynić ją, historiozoficznie i politycznie, bezsilną. Podejmując rozmowę z tekstem Tomasza Rakowskiego (w niniejszym numerze) i wywiadu, jaki przeprowadził z lokalną „aktywistką” ze wsi południowego Mazowsza, mam zamiar pokazać wciąż istniejący i przeobrażający się potencjał historii mówionej dla praktyki tworzenia naszych historycznych narracji o nieodległej przeszłości.
Informacje o autorze:
FILIPKOWSKI PIOTR - socjolog, adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. E-mail: pfilipkowski[at]ifispan.waw.pl
Prace cytowane Rozwiń
Grzegorz Godlewski. 2010. Antropologia kultury: zacieranie granic. W Granice kultury. Katowice
Alistair Thomson. 2006. “Four Paradigm Transformations in Oral History”. The Oral History Review 34 (1): 49–70.
Paul Thompson. 2000. The Voice of the Past: Oral History. Oxford
Alessandro Portelli. 1991. The Death of Luigi Trastulli and Other Stories. Form and Meaning in Oral History. Albany
Luisa Passerini. 1979. “Work Ideology and Consensus under Italian Fascism”. History Workshop Journal 8: 82–108.
Valerie R. Yow. 1997. “‘Do I Like Them Too Much?’ Effects of the Oral History Interview on the Interviewer and Vice Versa”. Oral History Review 24: 55–79
Ronald Grele. 2007. Oral History as Evidence. W History of Oral History. Foundation and Methodology. Lanham–New York–Toronto–Plymouth
Christopher Browning. 2012. Pamięć przetrwania. Nazistowski obóz pracy oczami więźniów. Wołowiec: Czarne
Lynn Abrams. 2010. Oral History Theory. London–New York
Anna Wylegała. 2014. Przesiedlenia a pamięć. Studium (nie)pamięci społecznej na przykładzie ukraińskiej Galicji i polskich „Ziem Odzyskanych”. Toruń
Anna Kurpiel. 2015. Cztery nazwiska, dwa imiona. Macedońscy uchodźcy wojenni na Dolnym Śląsku. Poznań
Jarosław Pałka, Machteld Venken, Krzysztof Zalewski. 2013. Żołnierze generała Maczka. Doświadczenie i pamięć wojny. Gdańsk
Roland Borchers, Katarzyna Madoń-Mitzner, Wojna na Kaszubach. Pamięć polskich i niemieckich świadków, Gdańsk 2014.
Krystyna Kersten. 1968. Relacje jako typ źródła historycznego. W Pamiętnik X Powszechnego Zjazdu Historyków Polskich w Lublinie 17–21 września 1968 r, 316–329. Warszawa
Metoda biograficzna w socjologii. Antologia przekładów. 2012. Kraków
Tomasz Rakowski. 2013. Elżbieta Szewczyk i skok do królestwa wolności. W Peryferie kultury. Szkice ofiarowane w darze profesorowi Rochowi Sulimie. Warszawa
Tomasz Rakowski. 2013. Alternatywne historie myśli socjologicznej. Działania, imaginacje, pragnienia. W Etnografia/Animacja/Sztuka. Nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego. Warszawa
Jerzy Topolski. 1996. Informacje bazowe jako realistyczne alibi narracji. W Jak się pisze i rozumie historię. Warszawa
Michał Głowiński. 1997. Świadectwa i style odbioru. W Style odbioru. Szkice o komunikacji literackiej. Kraków