2012, Nr 1 (2), Antropologia współczesności – historia współczesności

---

Paweł Łuczeczko
Antropologia współczesności w Polsce. Narodziny, rozwój, perspektywy

Pobierz wersję elektroniczną

Słowa kluczowe: antropologia u siebie, antropologia współczesności, historia polskiej antropologii kulturowej

Abstrakt:
Artykuł prezentuje historię narodzin oraz rozwoju polskiej antropologii współczesności, rozumianej jako wariant „antropologii u siebie” (anthropology at home). Antropologia współczesności jest ukazana jako subdyscyplina antropologii kulturowej, która wykorzystuje jej perspektywę, metody oraz teorie w analizie fenomenów współczesnej kultury zachodniej. Choć początki antropologii współczesności można odnaleźć już w latach 20-tych i 30-tych XX wieku, to jej spektakularny rozwój miał miejsce później, tj. w latach 80-tych i szczególnie 90-tych ubiegłego wieku. W tym czasie była ona, z jednej strony, naukową dyscypliną z poważnymi ambicjami badawczymi, z drugiej strony, pewnego rodzaju quasi nauką uwikłaną w literackość oraz posiadającą krytyczny (postmodernistyczny) potencjał. Wspomniana gałąź antropologii kulturowej rozpoczęła także studia nad współczesnymi tematami polskiej etnologii. Artykuł odnotowuje kluczowych autorów, książki i wydarzenia z historii tej subdyscypliny oraz rozważa powody jej tak dynamicznego rozwoju w Polsce w latach 90-tych. Ponadto omawia różne sposoby rozumienia praktykowania „antropologii u siebie”. W artykule nie mniej ważne jest ukazanie współczesnych perspektyw i ambicji tej antropologicznej subdyscypliny, a także rozważenie jej wpływu na obecny oraz przyszły kształt całej antropologii kulturowej.

Informacje o autorze:
PAWEŁ ŁUCZECZKO – socjolog, adiunkt w Instytucie Filozofii Socjologii i Dziennikarstwa Uniwersytetu Gdańskiego.