2021, Nr (14), Etnoarcheologia

---

Andrzej Z. Bokiniec
Geneza Bałtów w świetle genetyki i archeologii

Pobierz wersję elektroniczną

Słowa kluczowe: Ludy bałtyckie, archeogenetyka, kultura ceramiki sznurowej, języki indoeuropejskie

Abstrakt:
Tekst przedstawia zapis wykładu wygłoszonego przez autora podczas Warsztatów Bałtyckich w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie w dniu 22 kwietnia 2010 roku. Autor analizuje genezę ludów bałtyckich, korelując wyniki badań językowych, archeologicznych i genetycznych. Zaczyna od przedstawienia wyników badań językowych dotyczących historii języków indoeuropejskich, a następnie łączy wyniki tych badań z odkryciami archeologicznymi. Hipotezy skonstruowane na tej podstawie są wspierane przez wyniki badań genetycznych, które ukazują różnorodność genetyczną w Europie. Na tej podstawie autor przedstawia hipotezę archeologiczną dotyczącą migracji i ekspansji kultury ceramiki sznurowej w Europie Środkowej i regionie Bałtyku. Autor sugeruje, że około 3400-3200 p.n.e. grupa Indoeuropejczyków dotarła do Europy Środkowej, w tym na tereny Polski, co doprowadziło do powstania specyficznej kultury – kultury ceramiki sznurowej. Kultura ta następnie rozprzestrzeniła się na zachód i wzdłuż wybrzeża Bałtyku, dając początek lokalnym wariantom. Ekspansja tej kultury w kierunku Finlandii oznaczała początek ludów bałtyckich i Bałtów fińskich.

Informacje o autorze:
ANDRZEJ Z. BOKINIEC (1961-2021) – archeolog, etnoarcheolog, był adiunktem w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Prace cytowane Rozwiń

brak